,

Mijn lichtelijk gestresste ondertrouw

Voordat je mag trouwen, moet je in ondertrouw. De staat kan dan nog even controleren of je wel aan alle voorwaarden voldoet om je in de echt te verbinden. Wij moesten onze ondertrouw met de gemeente Utrecht regelen en dat ging niet super soepel.

Ondertrouw regelen met de gemeente zou niet zo moeilijk kunnen zijn. Ze regelen jaarlijks honderden huwelijken dus ze hebben genoeg geoefend. Toch begon het gestuntel al bij het maken van de afspraak. De ambtenaar aan de andere kant van de lijn was gelukkig erg enthousiast over mijn voornemen om een afspraak te maken om aan de gemeente kenbaar te maken dat ik met m’n vriendin wil trouwen. Dus die ondertrouw zou ze wel even voor ons regelen.

De telefoon-ambtenaar
Maar voordat ze een datum kon prikken, moest ze wel eerst even checken of Tos en ik wel echt bestonden. ‘Blijf even aan de lijn, dit kan even duren’, zei ze. Na 10 minuten naar haar ademhaling en vingers op het toetsenbord te hebben geluisterd en verschillende vragen over de spelling van onze achternamen te hebben beantwoord, kwam het verlossende woord er uit. Tos en ik bestonden echt, waren nog niet met iemand getrouwd en stonden niet onder curatele. We mochten door naar de volgende ronde

Jij hebt de paspoorten toch?
In de weken voor de ondertrouw hebben we onze ouders gevraagd of ze onze getuigen wilden zijn. Ze zeiden dat ze dat graag wilden en als bewijs hiervan moesten ze kopietjes van hun paspoorten aanleveren. Kopietjes die wij dan weer met onze eigen paspoorten moesten tonen bij het gemeentehuis. Op de dag van de ondertrouw liepen we ruim om tijd van huis weg. Halverwege het gemeentehuis ontdekten we dat alle paspoorten nog thuis waren. Op een drafje gingen we de paspoorten halen om daarna om daarna met de fiets naar het gemeentehuis te gaan. Met het zweet dik op het voorhoofd komen we precies op de tijd van onze afspraak het gemeentehuis binnengerend.

Het gemeentehuis: etage 1, wachtgebied C
In Utrecht wordt je fantastisch ontvangen door een computer die aan de hand van je geboortedatum weet waar in het gebouw je je moet melden. Maar na drie keer proberen, we zijn ondertussen vijf minuten te laat voor onze afspraak, kan de computer mijn afspraak nog niet vinden. Gelukkig wist de vriendelijke hostes ons te vertellen dat een afspraak voor ondertrouw natuurlijk niet in de computer staat. Natuurlijk niet! Ze begeleid ons naar de balie waar een echte mevrouw ons verwijst naar de plek waar de ondertrouw geregeld wordt. De meest romantische plek van Utrecht: Etage 1, wachtgebied C.

Boven aan de trap stond de ambtenaar ons al op te wachten. Ze had ons al drie keer omgeroepen en kwam ons zoeken. Ze begeleidde ons naar de balie waar het inboeken van ons voorgenomen huwelijk kon beginnen. Feest.

Na het checken van de paspoorten, kwamen de formulieren. De algemene over eerdere huwelijken, kinderen, bloedverwantschap en de curator en daarna degene over de achternamen. Hoe wilden we gaan heten? De opties voor mij waren: mijn achternaam – ‘Kruiter’, haar achternaam – ‘Sel’, mijn en haar achternaam ‘Kruiter – Sel’ en haar en mijn achternaam ‘Sel – Kruiter’. Toen we alles naar waarheid hadden ingevuld moesten we de formulieren ondertekenen en mochten we trouwen. Hoera!


Hoe wilt u trouwen?
Het prikken van de trouwdatum bleek lastig te zijn. Omdat we liever geld aan bier uitgeven dan aan een ambtenaar van de burgerlijke stand, wilden we het liefst gratis trouwen. De wachtrij hiervoor bleek tien maanden te zijn, ons huwelijksfeest zou over acht maanden plaatsvinden. De gratis optie was ineens geen optie meer, dus we kozen voor een goedkoop (152 euro) baliehuwelijk in de week voor ons trouwfeest.

Oke! Datum geprikt, formulieren ondertekend, leges betaald. Met een felicitatie, handdruk en bonnetje als garantiebewijs werden we weer naar huis gestuurd.

Veel geluk samen namens de gemeente Utrecht!

/0 Reacties/door
,

Mijn aanzoek(en), ik deed er rustig twee!

Je vriendin ten huwelijk vragen is nooit makkelijk, of leuk, of fijn, of grappig, of mooi. Je bent strontzenuwachtig, alles is ongemakkelijk en je weet niet eens zeker of ze wel ja gaat zeggen. Nee, zo’n aanzoek wordt pas leuk als het achter de rug is. Als je het mannetje bent omdat je iets super romantisch hebt gedaan.

Als jij wil weten wat je kunt doen om het hele aanzoek-proces wat dragelijker te maken, kijk dan vooral even naar deze 8 tips voor een huwelijksaanzoek. Ik heb ze geen van allen gebruikt. Mijn aanzoek ging in twee delen: een ongepland deel zonder ring en een gepland deel met alles erop en eraan.

Aanzoek 1:

Sneeuwbal 2016. Met een paar vrienden en Tos gingen we – verkleed als superhelden -het festival redden van zichzelf. Terwijl mijn vrienden de show stalen met prachtige spandex-pakken van superhelden die iedereen (her)kent, kwam ik er als Ant-Man een beetje bekaaid vanaf. Het hele festival uit moeten leggen als wie je verkleed bent, haalt toch wat glans van je kostuum.  Maar goed: er was een bar, er was muziek we hadden het leuk.

Heel leuk zelfs! Zo halverwege de avond kwam al het leuke tot een climax. Ik stond midden in de tent, Tos in mijn armen en alles wat goed en mooi was leek om ons heen te cirkelen. Ik werd overmand door emotie en opeens kwam het hoge woord er uit. Niet dat ik iets voorbereid had, niet dat ik iets van plan was, niet dat er een ring was, maar toch stelde ik DE VRAAG. En wat voelde het goed dat ze “Ja” zei!

Maar na een dag stevig drinken werd ik blijkbaar niet meer helemaal toerekeningsvatbaar geacht want de ‘Ja!’, werd een ‘Ja, maar dan moet je nog wel de hand van mijn vader vragen. En ik wil nog een aanzoek met een echte ring.’ Gelukkig ben ik de beroerdste niet.

Aanzoek 2:

Om 11:00 uur ging de wekker. Een beetje raar, want op zaterdag zet ik nooit een wekker. Hoeft ook eigenlijk niet want Tos is toch altijd om 06:00 uur wakker. ‘Waarom gaat die wekker?’ Eh ja, weet ik niet. Per ongeluk waarschijnlijk. Ik ben zo’n goede leugenaar 😉

De waarheid was anders: ik had hem gezet zodat ik zeker wist dat ik genoeg tijd had om Tos onder valse voorwendselen het huis uit te lokken. Om 12:45 uur liepen we naar Cafe Lombok verderop in de wijk zodat Tos’ beste vriendin Marrit tijd had om in het geniep mijn aanzoek voor te bereiden.

Onderweg naar het kwamen we Marrit tegen, Marrit die op zaterdag niets te zoeken heeft in onze wijk. Ze groette ons en fietste stug door, tot grote verbazing van mijn aanstaande. ‘Wat doet zij nou hier? Gaat ze nu naar yoga? Gaat ze boodschappen doen op de kanaalstraat? Krijgt ze vanavond misschien vrienden te eten?’, allemaal vragen waar ik geen antwoord op had. Had ik al verteld dat ik goed ben in liegen?

Marrit was ondertussen onderweg naar de Jopies Bloemenhuis om daar een enorm boeket rozen op te halen. En met die rozen zou ze ons hele huis versieren. Ook had ik alle foto’s waar Tos en ik opstaan af laten drukken. Deze zou Marrit ook gebruiken om ons huis romantisch aan te kleden. Maar dat kon ik natuurlijk niet zeggen. Cool as fuck probeerde ik het raadspelletje maar mee te spelen. ‘Euhm haha ja.. wat raar. Ik weet het ook niet’. Gelukkig kon ik d’r afleiden door de kroeg in te lopen en wijn te bestellen. Werkt altijd.

Hierna kwamen de 45 meest ongemakkelijke minuten van mijn leven. Terwijl Marrit ons huis ombouwde kreeg ik door de zenuwen geen hap door mijn keel. Zonde van het prachtige broodje gepocheerd ei. Toen ik na de raarste lunch uit mijn leven uiteindelijk de voordeur open deed kreeg Tos door wat er aan de hand was. Bloemen overal, foto’s overal, Jaren ‘80 lovesongs uit de stereo (Marrits keuze, niet de mijne). Midden in de woonkamer ging ik op 1 knie met haar prachtige (zelfgekozen LINK) ring.

En hoewel er natuurlijk al een aanzoek was geweest, waren er deze keer ook weer heel veel zakdoekjes nodig. Gelukkig was het antwoord nogsteeds ja.

 

15240170_10154672417862969_784804760_n

/3 Reacties/door
,

Trouwlocatie: Waarom wij een schapenboerderij kozen

Na het aanzoek moet je dus een bruiloft gaan plannen. De trouwlocatie is een essentieel onderdeel van het plan. Na een zoektocht van een paar maanden kozen wij voor Hoeve Kindergoed in Ermelo. Ik zal je meenemen in ons keuzeproces, misschien heb je er wat aan. Liever wat praktische tips? Die heb ik ook voor je! 

Hoeve Kindergoed in Ermelo is een schapenboerderij en een logeerboerderij midden tussen de weilanden. Zo’n plek waar basisschoolklassen komen voor hun groep 8-afscheidskamp, inclusief slaapzalen met stapelbedden, een woonkamer waar een dol paard geen schade aan kan richten en een grasveld met speeltoestellen. Het is geen chique locatie, maar het was precies wat we zochten.

Onze eisen waren vrij specifiek.

We zochten een plek:

  • Die groot genoeg was voor 90 man
  • Waar we ook konden blijven slapen
  • Waar we ons eigen festival-feest konden organiseren
  • En waar dus ook bandjes en dj’s hun ding konden laten doen
  • Waar niet om middernacht het feest afgelopen is
  • Die geen miljoenmiljard euro kost

Deze eisen beperkten onze zoektocht enorm. Vooral de combinatie van na 23:00 uur nog (beperkt) door kunnen feesten en de mogelijkheid tot blijven slapen bleek lastig. Wisten wij veel. Niet gehinderd door enige kennis van feestlokaties en hun regels gingen we op zoek naar trouwlokaties in Utrecht, de stad waar we wonen.

Als eerste maakten we een afspraak bij Molen de Ster, een prachtige houtzaagmolen die vlak naast het station ligt en waar regelmatig feestjes worden georganiseerd. Deze feestjes mogen blijkbaar slechts tot 22:00 uur. En we konden geen slaapplekken vinden in de buurt. Er passen geen 90 man op onze logeerkamer helaas. Deze optie viel dus af. Ook de Metaalkathedraal en verschillende forten aan de Utrechtse waterlinie vielen af om de stilte-eis.

Hierna gingen we out of the box denken: buiten Utrecht en buiten lokaties die zichzelf aanprijzen als trouwlocatie. We vonden zaaltjes waar je eindeloos mag feesten, maar die heel ongezellig waren. En campings waar iedereen mocht blijven slapen, maar waar het na 22:30 uur rustig moet zijn.

Tegen de tijd dat we bijna professionele locatie-scouts waren geworden, hadden we twee opties.

1: Camping de Lievelinge

Een prachtige camping aan het water die van zichzelf al een gezellige rommelige festival-sfeer ademt. Ze hebben er een joekel van een spiegeltent, een zweefmolen, toffe

sta-carvans en veel ervaring met live muziek. Supermooie locatie waar ze je al het regelwerk uit handen nemen. Op je trouwdag hoef je alleen maar aanwezig te zijn en het feest kan beginnen.

Na een rondleiding over het terrein waren we enthousiast. In een gesprekje met hun party-planner gaven we aan wat onze plannen waren. De geschatte kosten voor de locatie lagen zo rond de 10.000 euro, maar zij zou nog een meer specifieke offerte sturen. Die offerte hebben we nu (6 maanden later) nog niet gehad.

2: Hoeve Kindergoed

Tosca had op Facebook gevraagd wie van haar vriendjes laatst nog een tof huwelijk had meegemaakt en waar dat dan was. Een van de antwoorden was ‘Hoeve Kindergoed in Ermelo’. Ha, ja. Euhm. De website zag er niet echt uit en de naam maakte me ook niet dolenthousiast, maar het telefoontje met de eigenaar zorgde ervoor dat we een afspraak maakten om te komen bezichtigen.

Na een bezoekje waren we overtuigd van de potentie van de lokatie. Hier zouden we zelf onze droombruiloft kunnen organiseren. Iedereen kon blijven slapen op de slaapzaal of in een tent/camper/caravan en dat was precies wat we zochten.

Na kort beraad (‘Maar bij de Lievelinge hadden ze een spiegeltent EN een draaimolen’, ‘Ja, maar hier kunnen we zelf drank meenemen’) kozen we dus voor de Hoeve. Omdat het contact met de eigenaar supersoepel verliep en omdat we ondertussen echt zin hadden om zelf ons feestje te organiseren. Dus dat zijn we nu aan het doen.

/0 Reacties/door